چگونگي پيدايش سبكهاي كاراته

بر خلاف "جودو" و "کندو" "کاراته" یک هنر سری، ویژه و خاص می بود و مردم عادی از کم و کیف آن چندان اطلاعی نداشتند در طول سالهای حیات این هنر رزمی هیچ سبک خاص و تدوین شده ای موجود نبود. سبکهای مدون امروزی اگر چه از نقطه نظر تاریخی بسیار حائز اهمیت بوده و هستند اما این سبکها در طول سالیان دراز چه در زمان خفا و چه آنگاه که علنی بود و توسط استادان بزرگ سیر تکاملی خود را پیموده اند. سبکهای بزرگ از چهاز منطقه اصلی برگزفته شده اند که این مناطق عبارتند از: «شوری، ناها، توماری و چین»
در سال 1907 م. استاد "آنکو ایتوسو"(Anko Itosu) (1915-1830) از مدرسه "شوری" و استاد "کانریو هیگااونا"(Canrio Higaona) ( 1915-1852) از ناحیه "ناها"، مطالعاتی بر روی "کاراته" و به ویژه سبکهای خاص خویش انجام دادند و برای آنان حرکات، فنون و قوانین خاص را تدوین و تقسیم بندی نمودند. از جمله پنج "هیان" (پینان) که توسط "ایتوسو" از کاتای "کوشانکو" استخراج نمود و برای مدارس ابتدایی آنها را ارائه داد. بعدها با اینکه سبکهای بسیاری در جهان توسعه یافتند اما سبکهای موفق آنهایی بودند که ریشه اوکیناوایی داشته اند. سبکهای بزرگ و اصلی اوکیناوایی به چهار گروه تقسیم می شدند: 1- "شورین – ریو"(کوبایاشی، شورین)؛ 2- "شورین – ریو" (ماتسو بایاشی، شورین)؛ 3- "گوجو- ریو"؛ 4- "یوایچی – ریو" و اما سبکهای ژاپنی که ریشه اصلی آنها نیز اوکیناوائی بوده و توسط اساتید اوکیناوایی در ژاپن تعمیم و گسترش یافته اند نیز به چهار گروه تقسیم می شدند: 1- "شوتوکان- ریو"؛ 2- "شیتو- ریو"؛ 3- "وادو- ریو"؛ 4- "گوجو- ریو".

1- "شورین- ریو"(کوبایاشی): "چوشین چیبانا" استیل خودش را در سال 1933 خلق کرد. این استیل، قراردادی ترین استیل میان "شوری"هاست. "شوری- ریو" در حقیقت نام اصلی استیل "چیبانا شوری- ته" است. برای نشانم دادن نام یک اوکیناوایی، در سنت "کانجی" (شائولین چین)، آنرا "شورین- ریو" می نامیدند. "کوبایاشی" معروف به "جنگل کوچک" می باشد.
2- "شورین- ریو"(ماتسوبایاشی): "شوشین ناگامینه" شاگرد "کیان" بود، اما تحت نظر "چیبانا" هم تمرین کرده بود. "ناگامینه" نام "ماتسو بایاشی" را برای زنده نگه داشتن یاد معلمان بزرگش (توماری- ته) "گوسانکو ماتسومورا" و (شوری- ته) " سوکون ماتسومورا" انتخاب کرد. اولین "کانجی" ژاپن همان، است که "شی" نامیده می شود این استیل در اصل برای "شوری- ته" در سال 1947 م. پایه ریزی شد.
3- "گوجوریو": معرفی در قسمت سبکهای اوکیناوایی ارائه شده در ژاپن.
4- "یوایچی- ریو"(قدرت و روح مبارزه): استاد کاراته اوکیناوایی وموسس، "شوری اوئیچی ریو" در پنجم ماه مه 1877 م. در اوکیناوا به دنیا آمد و در 20 سالگی جهت یادگیری سبک مبارزه ای "فوان شو- وا" به "فوکین" ایالت جنوبی چین سفر کرد. این سبک مبارزه ای چینی از تقلید حرکات حیواناتی مانند ببر، لک لک و اژدها به وجود آمده است. در این سبک از مشت بسته به ندرت استفاده می شود. بلکه بیشتر ضربات با انگشتان و کف دست اجرا می شود. "اوئیچی" به مدت سیزده سال به تحصیل این سبک پرداخت و سپس سه سالی را به تدریس آن در چرن مشغول شد.
این استاد اوکیناوایی به خاطریک مبارزه که در آن حریفش کشته شد، تصمیم گرفت از هنرهای رزمی چشم بپوشد و بدین جهت بهخ اوکیناوا بازگشت. وی سالها گوشه نشینی را پیشه کرد و پس از آن تن به ازدواج داد و در شمال اوکیناوا به کار کشاورزی مشغول شد.
پس از مدتها بنا به خواست ذوستان و آشنایان کاتای "سی شان" را در یک جشن محلی اجرا کرد، نمایش او به حدی چشمگیر و دیدنی بود که استاد "ایتوسو" از او خواهش کرد تا در ترویج و توسعه "شورین- ریو" یاری گر او باشد و "کابون" هم به ناچار پیشنهاد "ایتوسو" را پذدیرفت.
کمی بعد از آن "ایتوسو" دار فانی را وداع گفت. این اتفاق باعث شد تا "اوئیچی" به قصد همراهی پسرش راهی کشور ژاپن شود. در شهر "واکایاما" او و هموطن خود "ریو یوتومو یوسه" را ملاقات کرد. در سال 1927م. به اصرار "تومویوسه" "دوجوی" اختصاصی خود را افتتاح کرد و به تدریس شاگردان زیادی از جمله پسرش "کانی" مشغول شد. در سال 1942م. "کانی" و "تومویوسه" به اوکیناوا باز گشتند و در شهر "گینووان" "دوجوی" "اوئیچی- ریو" را بنیان نهادند. پنج سال بعد "کانی" از پدرش دعوت کرد تا به وطن باز گردد که این اقامت تنها یک سال به طول انجامید. "کابون اوئیچی" در سال 1048 در سن 71 سالگی در گذشت.
"اوئیچی- ریو" یکی از سیستمهای دفاع شخصی موثر کاراته است و کاتاهای آن: "سانچین"، "کانکوبو"، "سی شان"، "داینی"، "کانشیوا" و "سانسیرو" جزو کاتاهای مستقیم و موثر کاراته اوکیناوایی است.