ملاحظات روان شناختي در كاراته

با توجه به نقش غالب آمادگي رواني در موفقي تهاي ورزشي، مطالعه اين جنبه از آمادگي كاراته كاران داراي اهميت زيادي
مي باشد، در آمادگي رواني اين دسته از ورزشكاران م يتوان به نقش هاي تعيين كننده مختلفي اشاره كرد. از اين عوامل م يتوان به
عوامل فردي، محيطي و مربي اشاره كرد. در عوامل فردي كاراته كا نياز به شرايطي دارد كه آمادگي رواني اش را ارتقا دهد؛ اين
عوامل م يتواند شامل مهارت هاي پايه رواني و مهارت هاي اختصاصي باشد. از اين ويژگي ها مي توان انگيزش، انگيختگي،
شخصيت، تصوير سازي ذهني، هدف گزيني و .... اشاره كرد كه هر كدام از اين عوامل مي تواند تاثير مثبت بر تنظيم انرژي رواني
كاراته كا داشته باشد. در پي اين عوامل فشار رواني نيز كاهش م ييابد. از عوامل محيطي مي توان به تاثيرات تماشاچي، محيط
سالن، دما و.... اشاره كرد كه به نوبه خود در عملكرد تأثير مي گذارد. در عوامل تاثيرگذار مربي، مي توان به برخورد و سبك
مديريتي مربي اشاره كرد. مربي كاراته با نحوه برخورد كلامي و غير كلامي تأثير خود را بر عملكرد ورزشكار به جا مي گذارد. به
طوري كه به هر ورزشكار با شخصيت درونگرا و برونگرا تأثير متفاوت دارد. گاهي برخورد مربي باعث موفقيت يك كارات هكا شده
و گاهي برخورد او باعث عدم موفقيت مي شود. شناخت نحوه برخورد مربي نيز عامل ديگر مي باشد، تعامل اين سه عامل (مربي،
ورزشكار، محيط) در صورتي كه اين نق شها مثبت باشد مي تواند به موفقيت منجر شود و در صورتي كه اين نقش ها منفي باشد، به
شكست ورزشكار ختم مي شود. به خصوص عملكرد قهرماني در كاراته به صورت ميلي متري وابسته به سه عامل ذكر شده فوق
است. مثلاً انسداد كه يك پديده رايج در بين قهرمانان است م يتواند با عوامل ذكر شده در حداقل باشد، در غير اين صورت
انسداد به عنوان يك عامل ويران كننده، عملكرد ورزشكار را تحت تاثير قرار مي دهد. با در نظر داشتن عوامل ذكر شده و
ملاحظات روان شناختي متعدد ديگر مي توان نقش عوامل روانشناختي در ورزش قهرماني به خصوص كاراته را انكار ناپذير و مهم
تلقي كرد.